Georgia Institute of Technology araştırmacıları, sivrisineğin neden yağmur yağarken uçtuğunu ancak sisli havalarda asla uçmadığını keşfetti. Bunun nedeni, sivrisineklerin biyolojik sensörlerinin sisteki ince su damlacıkları tarafından rahatsız edilmesidir. Sivrisinek acil iniş yapmak zorunda kalır.
Atlanta (Amerika Birleşik Devletleri). Uçan bir sivrisineğe, ortalama bir yağmur duşunda yaklaşık her 20 saniyede bir yağmur damlası çarpar. Ancak bu, sivrisineğin uçmasını engellemez. Normalde yağmur damlası böceğin yüzeyinden yuvarlanır ve sivrisinek engellenmeden uçuşuna devam edebilir.
Sivrisinekler siste uçarken tamamen farklı davranırlar. Bu, sivrisinekleri acil iniş yapmaya zorlar. Georgia Institute of Technology’den araştırmacı Andrew Dickerson, meslektaşlarının da yardımıyla bir deneyde bunun neden böyle olduğunu araştırdı. Bilim adamları, bir yağmur duşunun büyük damlacıklarının neden sivrisineklerin uçuşunu engellemediğini ve neden sivrisinekleri acil iniş yapmaya zorlayan sisteki çok daha küçük damlacıklar olduğunu bilmek istediler.
Sivrisinekleri incelerken, sisin içindeki ince su damlacıklarının sivrisineklerin sözde askı gövdeleri (tutucuları) ile çarpıştığı ortaya çıktı. Kanatların alt kısmında bulunan salınımlı şişeler ile sivrisinekler uçuş sırasında yönlerini korurlar. Sivrisinek uçarken duyu organını kanat çırpışına ters yönde hareket ettirir. Sivrisinek sadece uçuş hızını değil, ivmesini de ölçer. Bu iki önemli bilgi sivrisineğin kanat vuruşlarını koordine etmesine yardımcı olur.
Çalışma, sisteki su damlacıkları ile sivrisineğin titreşen baldırları arasındaki birçok küçük çarpışmanın uçuş özellikleri hakkında yanlış bilgilere yol açtığını buldu. Bu nedenle sivrisinek sisin içine acil iniş yapmak zorundadır. Dickerson, “Uçaklardaki sis görüşü engelliyor, ancak sivrisineklerin uçuş sensörleri başarısız oluyor” diyor.
