- Medyada, esrar kullanıcıları (taş kafalılar) genellikle kayıtsız ve tembel olarak tasvir edilir.
- Şimdi yapılan bir çalışma, ağır taş kullananların bile kullanmayanlardan anhedonia (neşesizlik) ve ilgisizlik (sürücü eksikliği) açısından farklı olmadığını gösteriyor .
- Bununla birlikte, denekler ayıktı , yani akut esrar zehirlenmesi içinde değillerdi
- Bu nedenle akut taşlanmış deneklerle başka bir çalışma planlanmıştır.
Uzun süreli esrar tüketiminin, sürüş ve neşe eksikliğini tetiklediği söyleniyor. Şimdi bir çalışma, bu taş gibi klişelerin gerçekten geçerli olup olmadığını inceledi.
Cambridge (İngiltere). Esrar , alkol ve nikotinden sonra dünyada en çok tüketilen sarhoş edici maddedir. Pek çok ülke artık uyuşturucuyu yasallaştırdı veya en azından kullanımını suç olmaktan çıkardı. Almanya’da da esrarın yasallaştırılması, en azından beklenen vergi geliri nedeniyle yıllardır tartışılıyor. Uzman dergisi The Lancet’te yayınlanan en tehlikeli uyuşturucular sıralamasına göre, alkol ve nikotinden daha az tehlikeli olmaları da yasallaştırma lehine konuşuyor.
İngiliz farmakolog David Nutt’un bilimde tartışmasız olmayan sıralamasına göre esrar, alkol ve nikotin kadar hızlı bir şekilde bağımlılığı tetiklemiyor. Ek olarak, kurban sayısı söz konusu olduğunda önemli ölçüde daha iyi performans gösterir. Ulm’deki Üniversite Hastanesi tarafından yapılan bir araştırmaya göre, esrar nedeniyle hastanede daha fazla yatış var, ancak uyuşturucu kullanımından bilinen ölümler yok. Öte yandan, uzun süreli esrar kullanımıyla bilişsel yeteneklerin zarar gördüğü bilimde tartışılmaz.
Kayıtsızlık ve esrar yoluyla sürüş eksikliği?
Medyada, anhedonia (sevinç eksikliği) ve ilgisizlik (sürücü eksikliği) de uzun süreli esrar kullanımının etkileri olarak görülüyor. Cambridge Üniversitesi’nden Martine Skumlien liderliğindeki bir ekip şimdi bu avantajların gerçekten geçerli olup olmadığını araştırdı.
“Ekranlarımızda ‘tembel esrarkeşleri’ görmeye o kadar alıştık ki, bunun uygun bir tasvir olup olmadığını merak etmeyi bırakıyoruz.”
Esrar kullanıcılarıyla çalışma
International Journal of Neuropsychopharmacology’de yayınlanan çalışma, 274 ergen ve yetişkin esrar kullanıcısını içeriyordu. Denekler, çalışmaya başlamadan önceki üç ay içinde ortalama dört kez ve haftada en az bir kez esrar kullandıklarını belirtmişlerdir. Kontrol grubu, aynı yaş ve cinsiyetten kullanıcı olmayanlardan oluşuyordu.
Çalışma sırasında deneklerin esrar tüketmesine izin verilmedi. Araştırmacılar, anketler kullanarak, deneklerin bir görevi tamamlama olasılıklarının olup olmadığı veya arkadaşlarıyla veya aileleriyle buluşmak isteyip istemedikleri gibi algılanan ilgisizlik ve anhedoni derecesini kaydetti.
Esrar kullananlar ve kullanmayanlar arasındaki küçük farklar
Araştırma verilerine göre, esrar kullananlar ve kullanmayanlar arasında ilgisizlik açısından bir fark yoktur. Öte yandan Stoners, anhedonia söz konusu olduğunda biraz daha kötüydü. Araştırmacılar, sigara içen grupta esrar kullanım sıklığının apati veya anhedonia’yı etkilemediğini bulmuşlardır. Skumlien’e göre, sonuçlar tembel, motive olmayan taşçı klişesini çürütüyor.
“Uyuşturucu kullanımının zararlı etkilerinin ne olduğu ve ne olmadığı konusunda dürüst ve açık olmalıyız.”
Bununla birlikte, yazarlara göre, denekler çalışma sırasında ayık olduklarından, esrar sarhoş olduklarında motivasyonlarının düştüğü göz ardı edilemez. Bu nedenle, akut taşlanmış deneklerin de yer aldığı bir takip çalışması yürütülecektir.
